باز هم

بازهم،

جمعه است و روز انتظار

باز هم،

حرف دل به یاد یار

از تو گفتن،ای امید عصر ها

مثل شعر تازه ای سرودن است

مادر ابتدای جاده ی امید ایستاده ایم

چشم و گوشمان به انتظار یک صداست،

یک صدای آشنا

دل ،جدا ز یاد تو

آشیانه ای خراب و بی صفاست

یاد سبز و روح بخش تو

یاد لطف بی نهایت خداست

کو چه باغ سینه ام،

ای کل محمدی به عطر نامت آشناست

آن که در پی تو نیست ،کیست؟

آن که بی بهانه ی تو زنده است ، در کجاست؟